Mijn kritiek op het paragilde - kovandijkvertelt.20081207
De Sint heeft ons land verlaten. Ik heb een gezellige pakjesavond gehad. Mijn gastvrouw had alles tot in de puntjes verzorgd waarvoor nog mijn hartelijke dank. Helaas voor mijn criticasters zag Sint geen reden om Ko van Dijk in de zak mee naar Spanje te nemen. Eerlijk gezegd heeft ook mij dat verbaasd en eigenlijk teleurgesteld. Ik ben dit land al zo lang zat en zou het liefst de tijd die mij nog door de Kosmos gegeven is doorbrengen onder de Spaanse zon. Het mag niet zo zijn. Lezers uit Spanje, mochten jullie een leuke, lange, slanke, maar vooral rijke weduwe kennen op zoek naar een vent. Wijs haar op mijn weblog! Je doet niet alleen mij maar ook het dubieuze deel van het paragilde er een hoop plezier mee.
Ik kom mijn naam nog wel eens tegen op andere weblogs die schrijven over het paragilde. Ko van Dijk is een vreemde eend in de bijt. Als het om het bestaan van een zesde zintuig gaat behoor je voor of tegen te zijn. Je bent dus een aanhanger van de CHARlatans of je bent een fan van James Randi en Skepsis. Ik zit er precies tussenin. De CHARlatans zelf maken zich niet zo druk om Skepsis. Die begrijpen best dat je geloof niet kunt afdwingen. Maar met mijn weblog hebben ze moeite. Misschien is dat ook begrijpelijk. De reden is dat ik wél in een paranormale wereld geloof. En dan is het natuurlijk prettig als ik positief over een televisiemedium schrijf.
Er gaat veel geld om in de wereld van de "zieners" Iedereen kan zich medium of paragnost noemen. Zodra je met je kop op de televisie komt, krijg je landelijke bekendheid. Dat levert klanten op die bereid blijken te zijn 150 euro of meer voor een consult te betalen daar waar 45-75 euro gebruikelijk is. Vervelend als een kritische weblogger je televisie- of mediaoptreden en je handel op de pijnbank legt. Politici, schrijvers, artiesten en andere bekende Nederlanders maken niet anders mee. Echter, die accepteren dat. Het hoort er gewoon bij. Sommige leden van het paragilde willen dat maar niet beseffen. Maar wie serieus met spiritualiteit bezig is en weet dat hij of zij zuiver werkt zoekt maar zelden de publiciteit op. Die heeft de media niet nodig. Hij of zij verricht zijn paranormale diensten tegen milde vergoedingen of gratis. De klanten komen vanzelf via de mond tot mond reclame.
Acteurs, boekenschrijvers, filmmakers, politici en televisiemakers worden met een zekere regelmaat door de pers de grond in geschreven. En dan doet zich het merkwaardige feit voor dat negatieve publiciteit geen invloed heeft op populariteit. De mening van het publiek blijkt dan toch belangrijker te zijn. "Komt een vrouw bij de dokter," van Kluun was door de pers slecht ontvangen. Het werd één van de best verkochte boeken ooit. De mediums Jomanda en Robert van de Broeke vielen genadeloos door de mand. Char is meerdere malen hartgrondig aangepakt. Maar Char komt weer terug op televisie, Jomanda doet het uitstekend in het buitenland en Robert van de Broeke heeft een wachtlijst voor zijn consulten. Wil de wereld bedrogen worden?
Ach, het is misschien wel goed dat het publiek toch afgaat op haar eigen oordeel. Zoals gezegd werkt die mond tot mond reclame nog altijd het beste. Wie helemaal niets presteert krijgt ook zonder journalistieke aandacht (positief of negatief) op een gegeven moment de genadetrap. De macht die o.a. aan mijn weblog wordt toebedeeld is daarom sterk overtrokken. Ja, mede door mijn inzet besloot RTL (geheel vrijwillig) Astrotijd van de buis te halen. Maar Astro-tv (SBS) trok zich niets van alle kritiek aan. Het 45 dagen durende event The Mediums werd een debacle van ongekende omvang. Ik voorspelde het. Dat was ook niet zo moeilijk als je naar de slechte organisatie en de link met Astro-tv keek.
Door de opkomst van het fenomeen "zweeftv" is de focus gericht op paranormale zaken. Nu is het paranormale nooit helemaal weg geweest op onze kwelbuis. Tineke de Nooij maakte in het midden van de jaren negentig een succesvolle serie. In Tineke's paranormale wereld traden toen een aantal bekende paragnosten en mediums op. De meesten zijn inmiddels dood en Tineke maakt geen televisie meer. Dat is jammer want een dergelijk programma zou juist in deze tijd goed passen mits het redactieteam deskundig is en het kaf van het koren weet te scheiden. Dat is nog niet zo eenvoudig.
Er is genoeg geschreven over Char, Derek en de winnaars van het Zesde Zintuig. Met plak en knipwerk kun je van iedere goochelaar een medium maken. Om over Astro-tv nog maar te zwijgen. Ik heb enkele kandidaten, die meededen aan het ZZ, leren kennen. Geen van hen kon mijn toekomst juist voorspellen. En dat is voor mij het belangrijkste criterium. Daarmee is nog niet gezegd dat ze helemaal niets kunnen. De vraag is alleen wat de waarde is van bijvoorbeeld psychometrie of de mededeling dat een dierbare goed is overgegaan. Heeft iemand van deze mediums ook maar één coldcase dichter bij een oplossing gebracht? Ja, misschien Miranda Custic met de Posbankmoord. En laat die nu uitgerekend uit de serie geknipt zijn....
Veel mensen hebben niet door dat we allemaal geboren met een zesde zintuig zijn. In sommige culturen is het communiceren met de overleden dierbaren dagelijkse routine. Ga maar eens kijken op een begraafplaats van Molukkers en praat met hen daarover. Een blik werpen op onze (eigen) toekomst kunnen we allemaal. Maar door onze opvoeding is dat gedeelte van onze zintuigen niet of nauwelijks ontwikkeld. Pas in of na crisissituaties gaan we werken met wat we noemen onze "intuïtie" . Ik heb zulke crisissituaties meegemaakt. De voorspellingen die ik een enkele keer doe blijken vrijwel altijd uit te komen. Maar ik heb er nog nooit een cent voor gerekend. Het komt namelijk spontaan bij me op. Zodra ik op commando zou moeten presteren bak ik er niets van. Wat we nu zien zijn mensen zoals jij en ik die zo nu en dan een ingeving krijgen, een beeld zien of een stem horen. De voorspelling komt uit. Maar kunnen we ons dan gelijk paragnost noemen? Ik vind van niet.
Ik ben dit weblog nooit begonnen met de intentie om een soort kritisch platvorm voor paranormale zaken te worden. Vandaar dat je nog zoveel andere onderwerpen aantreft die niets met de esoterie hebben te maken. Voor zolang de politiek van dit land nog vrijheid van meningsuiting blijft ondersteunen zal ik schrijven over wat me mij dagelijks bezighoud. Dat kan van alles zijn. Het paragilde is slechts één facet. Maar wel één die de meeste haatgevoelens oproept bij de betrokkenen. Alles draait bij deze mensen om geld terwijl het feitelijk liefde zou moeten zijn. Dat zegt genoeg, dunkt me. Immers, wie werkelijk over bovennatuurlijke gaven beschikt heeft dat gekregen van de Kosmos om er goed mee te doen. De paragnost moet ook leven, net zoals de pastoor of de dominee. Maar als je bent uitverkoren komt dat geld voor het levensonderhoud vanzelf. Wie goed doet, goed ontmoet.